Vanochtend hebben we eerst de koffers maar weer eens ingepakt. In de lobby van het hotel hebben ze lockers dus voor ons komt dat heel goed uit. De shuttle bus vanaf het hotel naar vliegveld Newark in New York vertrekt om 14.30 uur en om 11.00 uur moeten wij uitgecheckt zijn. De locker is ruim genoeg voor 2 koffers maar Arnjo presteert het om er 3 koffers, 1 grote rugzak en 2 kleine tassen erin te proppen. Met zijn volle gewicht moet hij het deurtje sluiten maar het zit dicht. We willen nog even door Central Park wandelen. Als we al even op weg zijn komt Arnjo met de vraag: 'Hoe krijgen we onze koffers weer terug?'. Goeie vraag. Veronique heeft de ticket (of hoe je het ook noemt) gewoon bij de lockers laten liggen. Ze had er geen idee van dat dat ding wel eens belangrijk kon zijn. Ons hele hebben en houwen kon nu door iedereen zo meegenomen worden. Dus.... zowaar.... Arnjo op een holletje terug naar het hotel; en hij had het al zo warm. Gelukkig komt hij mèt ticket weer terug wandelen. In Central Park hebben we te weinig tijd om echt ergens naar toe te gaan of om even op een terrasje te gaan zitten maar ja, we zijn er toch nog even geweest. Om precies half 3 zijn we weer terug bij het hotel. Snel de koffers pakken en de shuttlebus in. De bestuurder blijkt een enorme chagrijnige man te zijn. Samen met nog vijf Noren vertrekken we richting Newark. Het is nog steeds 30 graden buiten en binnen wordt het steeds warmer! Zodra het busje een bult op moet gaat de verwarming loeien .... en die stomme vent achter het stuur doet niks. Sterker nog: hij reageert helemaal niet op ons. Aangekomen op Newark zie je in de verte de wolkenkrabbers en de Empire State Building liggen. (Na de opmerking van Sacha durf ik haast niet meer te zeggen) maar we hebben op het vliegveld een lekker broodje met kip gegeten hahahaha. Het lijkt ook inderdaad of we niets anders doen dan van het ene restaurant naar het andere lopen. Om 17.30 uur kunnen we aan boord en pas om 19.00 uur vertrekken we, driekwartier later. Er is een gezin met drie kinderen die allemaal verdeeld zitten in het vliegtuig. Wij zitten ook enigszins apart. Ik (de held) heb mijn plaats opgeofferd zodat in ieder geval de moeder met een kind naast elkaar konden zitten. Rebecca en Veronique zaten in ieder geval wel naast elkaar. Het was een korte vlucht van 2,5 uur. Tegen 21.45 uur zijn we in Orlando. Lekker warm weer (30 graden nog). We kunnen gelijk onze huurauto ophalen. Het is een Dodge Charger. Hij ziet er nog mooier dan dat ‘ie klinkt. Gelijk maar even de Tomtom uitproberen. Hij komt wat moeilijk op gang maar huplakee... hij doet het. Desondanks rijden we nog even verkeerd... even wennen aan miles en yards e.d. Om 23.30 uur zijn we bij ons hotel. Hotel Radisson Lake Buena Vistain Orlando. Ik noem even apart omdat we helemaal weg zijn van de mooie kamer die wij hebben gekregen en dat voor euro 61,25 voor 4 personen per nacht (geboekt via Hotwire... alweer een tip van Monica!). Gauw douchen allemaal en naar bed... morgen Magic Kingdom joehoe.

Joyce en Geert: Leuk dat jullie onze verhalen volgden en misschien in Frankrijk nog verder volgen. Veel plezier in de Ardeche!

Maud en Sacha: we onze best met de foto's maar ook dit is geen gemakkelijk site voor ons om foto's er effe snel op te zetten. Eerst moeten ze geresized worden... kost gewoon teveel tijd. Jullie moeten maar gewoon een keer foto's en filmpjes komen kijken. En Sacha.... er komen nog veel meer restaurantjes aan ;-)

Ome Jaap en tante Stien: we zitten nu in Florida, geef even het adres door dan gaan we bij uw zus een kopje koffie drinken.

Monica: laatste keer dat ik jullie blog heb gelezen is de dag dat Rob een zware fietstocht ging maken (naar mijn mening zijn ze allemaal zwaar). We hebben nogdrie dagen Disney voor de boeg, daarna moet het meer vakantie (lees: rustig) worden voor ons. Het is niet zo dat we geen interesse hebben in jullie vakantie maar we komen er gewoon niet aan toe. Het is dat wij zelf, achteraf, zoveel plezier hebben van de verslagen die ik schrijf (je vergeet gewoon heel gauw, heel veel) dat ik mijzelf af en toe moet dwingen om weer achter de laptop te gaan zitten.

Els: Hoe gaat ‘ie buuf? Alles nog onder controle? We zijn al op zoek geweest voor een pet of een klep maar nog niet geslaagd. We kwamen wel een leuke paraplu tegen..... Arnjo zag dat het afgelopen nacht 5 graden was in Nederland. Vanavond zei ik nog: met deze hitte verlang ik af en toe terug naar Nederland. Ik was trouwens de enige van ons vier die dat had.