Home sweet home

Vrijdag 13 augustus zijn we vanaf Fort Lauderdale naar New York gevlogen en de volgende dag van New York naar Dusseldorf. Vanaf Dusseldorf zijn we met de trein naar Arnhem gereisd. De bedoeling was eigenlijk om in Dusseldorf de ICE te nemen. Deze trein zou er slechts 1.15 uurover doen om inArnhem te zijn. Wegens werkzaamheden reed deze trein niet en moesten we met de gewone trein naar Arnhem. Deze trein zou er echter 3 uur over doen (overstappen in Venlo en in Nijmegen). Nadat we net vertrokken waren vanuit Dusseldorf hield te trein het voor gezien; we moesten tot Venlo verder met de bus. Op zich geen ramp maar wel vervelend als het 3 uur 's nachts is. Tussen Amerika en Nederland zit een tijdsverschil van 6 uur. Zondagmiddag om 12.45 uur (Ned.tijd)waren we gezond en wel weer thuis. Om14.00uur zijnwe nog even het bed in gedoken anderswas de dag wel heel erg lang voor ons. Om17.00 uurzijn we weer opgestaan want om half 6 werden bij de buurvrouw verwacht. ZIj heeft niet alleen voor de tuin, de post, de boodschappenen de vis gezorgd maar verzorgt nu ook nog eventjes een welkomsetentje. We hebben heerlijk gegourmet. Het gewone leventje kan weer beginnen.

Leuk dat jullie meegelezen hebben en voor diegene die één of meerdere berichtjes geplaatst hebben: Bedankt! Toch leuk als er reacties komen. Van de week zullen we zelf alle verhalen nog eens nalezen. Als je zoveel meemaakt in zo'n korte tijd dan vergeet je gauw wat. We hebben een heleboel filmpjes en foto's gemaakt. Moet je komen kijken!

Nogmaals bedankt allemaal en mochten we ooit nog eens een verre reis maken dan horen jullie dat meteen.

PS: ome Jaap en tante Siten: Eline bezoeken en de groeten doen is helaas niet gelukt. Ze woont niet zo gek ver van Fort Lauderdale maar we hadden er gewoon geen tijd voor.

Miami

Na het ontbijt checken we uit bij Almond Tree Inn. We hebben nu toch echt het gevoel dat de vakantie op zijn eind begint te lopen. De kinderen hadden nog twee coupons voor twee gratis armbandjes dus die halen we nog even op (er zat geen addertje onder het gras deze keer). We rijden nog even naar de Most Southern Point (de bekende boei) van Amerika. Natuurlijk gaan we nog even op de foto met dat ding. Hier begint ook de highway met het ‘0 mile'-punt. Vervolgens rijden we de lange weg, langs alle keys, weer terug naar Miami. We rijden direct door naar het hotel. Dit keer slapen we het Hilton hotel in downtown. Ik had in januari hier al een kamer geboekt voor nog geen 100 euro per nacht inclusief onbijt. Tevens heb ik toen al aangegeven dat ik gebruik wilde maken van een upgrade. Deze upgrade kostte $20,00 (= 14 euro) extra. In plaats van een standaard kamer met 2 queens bedden zouden we nu een junior suite krijgen. Onze kamer heeft ramen vanaf het plafond tot de grond en uitzicht over zowel Bay Biscayne als downtown. Heel in de verste zien we zelfs de oceaan liggen. Arnjo gaan nog even zwemmen terwijl wij op de kamer blijven en naar hem kijken. Om 17.00 uur gaan we weer naar de Dolphin Mall. De laatste kleding halen. Rebecca ziet een winkeltje met de naam Garage. Het schijnt een razend populaire kledingzaak te zijn. Bijna alles vindt ze leuk. Anderhalf uur later komen we weer buiten met een tas vol kleding. Helemaal klaar, helemaal tevreden. We eten wat in de Food Court en om 21.30 uur rijden we terug naar het hotel waar we van het uitzicht genieten. Morgen gaan we met de terugreis beginnen.....

Key West

De wekker hebben we op 9.00 uur gezet zodat we ruim op tijd aan het ontbijt zitten. We hebben een gezellig tafeltje onder een grote parasol. We zitten daar als God in Frankrijk. Voor het ontbijt hebben ze van alles: toast, pastries, kellogs, gekookte eitjes, fruit enz. Na het ontbijt gaan we zwemmen. We moeten nu toch even proberen een mooi kleurtje te krijgen. We blijven rond het zwembad hangen tot een uur of vier. Rond half 6 komen nu ook wij uit de hotelkamer om even een snackje te eten; het is weer happy hour. We lopen Duvalstreet door, nu de andere kant op, en komen terecht bij een restaurantje met de naam Fogarty's. We hebben vier coupons gekregen van het vorige hotel voor vier gratis Key Lime Pies. We eten daar meteen ons avondeten en nemen de taartjes mee naar huis. Ze zien er geweldig uit! Onderweg zien we weer hele donkere wolken komen en bliksemt het volop. Gelukkig blijft de regen zo goed als weg. Terug in onze kamer gaan we lekker op bed liggen en tv kijken. Na bijna 5 weken zonder tv-kijken is dat ook wel weer eens leuk.

Key West

Na twee dagen gelogeerd te hebben in The Inn at Key West, net buiten het centrum van Key West, gaan we vandaag verkassen naar Almond Tree Inn, midden in het centrum van Key West. We zijn er al om 12.00 uur en dat is te vroeg om in te checken. De auto mogen we wel alvast op de parkeerplaats zetten. Een mooi moment om te ontbijten/lunchen. We vinden een leuk restaurantje. Je kunt er zelfs een frans ontbijtje bestellen met stokbrood en croissantjes. Het eten is er echt verrukkelijk. Om half 3 checken we in. Het is inmiddels als weer snikheet. Gezien alle reviews op Tripadvisor heb ik hoge verwachtingen van deze B&B. Als we via de lobby verder lopen zien we een zewmbad weer helemaal tussen het groen. Prachtig. Om het zwembad staan weer een aantal ligbedden en tafels met stoeltjes. Onze kamer is weer zo gezellig en mooi. Weer een lot uit de loterij. Eigenlijk moet ik een wasje draaien maar we laten de was maar even voor wat het is. We hoeven ook nog maar 4 dagen voordat we naar huis gaan. Rond 17.00 uur wordt het opeens erg druk bij het zwembad. Overal komen mensen uit de hotelkamers vandaan. Mensen die al een uur lang aan een glas water hadden zitten nippen komen nu opeens met witte wijn aanlopen en een schoteltje met hapjes. Toen hadden wij het ook door: Happy Hour. Iedereen krijgt dan een gratis drankje, de rest van de drank die je neemt is goedkoper. Bovendien hebben ze allemaal kleine hapjes klaarstaan. 80% van de mensen gaan weer terug naar hun hotelkamer als ze het gratis drankje en genoeg hapjes ophebben. We hebben naar een Frans gezin zitten kijken die zoveel hapjes ophadden dat ze haast geen avondeten meer nodig hadden. Na het zwemmen gaat de familie weer douchen en omkleden. Vandaag gaan we chinees eten. De bediening is niet veel soeps. Één chinees had jeuk op zijn rug en ging tegen de muur zijn rug schuren om van de jeuk af te komen. Eet smakelijk! Het eten was overigens heerlijk (en goedkoop). Na het eten parkeren we de auto weer bij Almond Tree Inn en lopen we nog een uurtje door Duvalstreet. Arnjo en de meiden zijn nog even op de foto geweest met een travestiet, brrrr. Eigenlijk is het veel te warm om nog buiten te lopen en om 22.30 uur zijn we weer thuis. Lekker in de airco.

Key West

Vandaag slapen we maar weer eens uit. We hebben tenslotte vakantie. Na Orlando hebben we eigenlijk geen uitstapjes meer op het programma staan. Bij Toronto, Niagara Falls, New York en Orlando hadden we gewoon zoveel dingen die we wilden doen en zien dat we nauwelijks tijd hadden om een dag eens helemaal niets te doen. Nu hebben we dat niet meer. Ook wel lekker hoor. We worden vandaag heel laat wakker; om 11 uur. Grappig, thuis is het jaren geleden dat ik zo laat wakker werd. Rebecca en Arnjo hebben daar trouwens nooit last van. Als we naar buiten kijken regent het pijpestelen. De regen komt in kleine watervalletjes van het dak naar beneden vallen. In eerste instantie willen we wachten tot het droog is voordat we naar buiten gaan maar dit kan de hele dag wel duren. We besluiten in het hotel te gaan lunchen. Onder een parasol blijven we een aardig droog. Tijdens het eten wordt het langzamerhand droog. We besluiten Key West maar een te verkennen. Ohh, gezellig daar! Morgen hebben we een bed & breakfast op Duvalstreet. Midden in het dorp dus. Bij een Mall naast ons hotel gaan we nog even winkelen. Het is droog buiten maar nog wel steeds bewolkt. De meiden kopen nog wat topjes voor weinig geld. Om 17.00 uur komt de zon door dus wij op een holletje naar het hotel om te zwemmen. We blijven bij het zwembad tot 21.00 uur. Echt heerlijk daar. Na het zwemmen gaat Arnjo weer verder stoeien met de foto's, hij loopt geloof is een dag of 5 achter. Hoewel waarschijnlijk iedereen denkt dat wij bijna dagelijks fastfood eten is dat zeker niet waar maar vanavond kiezen we voor TGIF. Rebecca kan Marlou niet onder ogen komen als ze daar niet minstens één keer is wezen volgens mij. De dames bestellen zalm en garnalen (wat ze beiden heeeel erg lekker vinden.....en dat in een fastfoodrestaurant?!) en wij nemen een Steak Sirloin; de zoveelste. Wij zijn nou eenmaal dol op biefstuk in Amerika.

Key West

Om half 10 word ik wakker. Het ontbijt is tot 10.00 uur. Dat gaan we nooit redden. Voordat Rebecca en Veronique helemaal klaar zijn om zich in het openbaar te vertonen zijn we minstens één uur verder. Even later wordt Arnjo ook wakker gaan we samen naar de ontbijtzaaltje. Samen eten we wat en voor de meiden mogen we ontbijt meenemen naar de kamer. We nemen voor de meiden pastries, brood, fruit, yoghurt en jus d'orange mee. Een ontbijtje op bed hadden ze nog niet gehad op vakantie. In het begin van de middag vertrekken we weer. We rijden van Miami naar Key Largo en verder naar Key Islamorado. Het is één lange weg en het ziet er aan weerskanten weer heel erg leuk uit. In Key Islamorado gaan we lunchen in een visrestaurant; hoe kan het ook anders in deze omgeving. Veronique kiest voor garnalen, Rebecca en ik bestellen zwaardvis in een wrap en Arnjo, hoe kan het ook anders, neemt een sandwich met vlees. Tegen 18.00 uur komen we aan bij ons hotel The Inn at Key West. Dit is het mooiste hotel en het heeft het mooiste zwembad wat ik ooit gezien heb. Het is net of het zwembad in een soort oase ligt met een watervalletjes en tussen de palmbomen. Als 's avonds de lampjes aangaan ziet het er gewoon heel sprookjesachtig uit. Fantastisch gewoon. We liggen tot 21.00 uur in het zwembad. De kinderen vermaken zich een hele tijd in de fitnessruimte terwijl wij een biertje drinken bij de Tikibar van het zwembad.

Miami

Bij de Bridge of Cordova hoeven we pas om 12.00 uur uit te checken. Dat komt mooi uit. Ergens in de ochtend word ik wakker van een enorme regenbui. Ik geloof dat ‘Emilie' hier toch nog even van zich laat horen. Als ik even later de deur open doe en naar buiten kijk schijnt de zon! Dat is zo vreemd hier in Florida. Het ene moment regent het en het andere moment schijnt de zon. Op ons tafeltje wat buiten staat, staat een bordje met brook en een glaasje jus d'orange. Arnjo is vanochtend al vroeg wakker het heeft een ontbijtje voor ons gemaakt. Hij werd wakker met financiele zorgen, hahaha. Samen nemen we alles door en komen tot de conclusie dat we ons vrij aardig aan ons budget hebben gehouden. Natuurlijk zijn er onvoorziene kosten bij gekomen maar niet iets om echt wakker van te liggen. Met een gerust hart checken we uit. Jorge brengt ons naar Airport Fort Lauderdale waar we weer een huurauto ophalen. Weer een Dodge Charger maar nu een felrode. We rijden terug naar Miami. Ondanks de tomtom rijden we diverse keren verkeerd in de stad. Het is ook een wirwar van wegen. Weer komen we in de verkeerde wijken van Miami terecht. Weer wordt het er niet gezelliger op in auto (oké, oké, ik kan daar nou eenmaal slecht tegen en reageer dan overreacted, hahaha). Het verkeerd rijden kwam overigens niet door de tomtom maar doordat wij de verkeerde adressen ingetypt hadden. We moesten naar SE 2nd Ave. De eerste keer hadden we SW 2nd Ave ingetypt en de tweede keer SE 2nd Street. Eindelijk komen we goed uit: bij de Hyatt Regency Hotel. Hier heb ik weer wat moois geboekt, al zeg ik het zelf. Voor 100 euro hebben we een kamer op de 21^e verdieping van de Hyatt Regency. Dit is een chique hotel. Tussen 17.00 en 20.00 uur kunnen we koude en warme hors d'oeuvres krijgen in de Regency Club. Dit zit bij de prijs van 100 euro inbegrepen. Er is turksbrood, tomatensalsa, brie, port salut, fruit, warm kiphapje, loempiaatjes, gegrilde groenten enz. Echt geweldig. Na de hapjes gaan we naar Dolphin Mall. Dit is een gigantisch winkelcentrum. Het is nog groter dan Eaton Center in Toronto en veel gezelliger. Er is livemuziek, een Food Court en een heleboel winkels. Winkelen in Amerika is, gezien de prijzen, een hele leuke bezigheid. Arnjo heeft een paar mooie polo's en een korte gekocht. Hij is er blij mee. Helaas sluiten de winkels om 21.30 uur. Bij de Food Court eten we kip. Om 23.30 uur zijn we weer thuis. Wij kijken nog even TV. Het uitzicht wat we hebben is gigantisch. We hebben maar liefst twee grote ramen (voorkant en aan de zijkant) met uitzicht over Miami. Als ik 's nachts naar de wc ga en uit het raam naar buiten kijk is het niet alsof ik droom. Zo mooi dat uitzicht. Ik weet toch echt zeker dat ik wakker ben.

Bahamas - Fort Lauderdale

Vandaag is ons laatste dag alweer op de Bahamas. Het is weer prachtig weer. Om 11.15 uur zitten we aan het ontbijt bij Dive In. We nemen allemaal een stevig Amerikaans ontbijt. Ik durf het haast niet te zeggen maar Arnjo en Veronique zitten een ‘Haert Attack Hamburger' (zo'n joekel) op te eten en Rebecca en ik hebben een bord vol met chicken wings, friet en salade. De ‘spicy' saus die over de kippenvleugels zit zijn wij niet helemaal kapot van. Het smaakt teveel naar zure tomaten. Dat probleem lossen heel makkelijk op: we ruilen gewoon een gedeelte van het eten met Arnjo en Veronique. Om 14.30 hebben we een taxi besteld.Tot die tijd moeten we de tijd zien te overbruggen. Als we, na het ontbijt, nog wat zitten te babbelen doet Arnjo wel een vreemde ontdekking. Hij ziet twee duiven ‘haasje over' doen. Zoiets heeft hij nog nooit gezien. Pas als de duif ‘vast' zit heeft hij door waar ze nou eigenlijk mee bezig zijn. Hij had het echt niet door !? Terwijl Arnjo en de meiden nog even gaan zwemmen, typ ik nog even een verhaaltje. Het lastig om ergens internet te vinden. De verhalen lopen dus steeds enige vertraging op.

14.30 uur zijn we bij het hotel. De laptop en de tas met handdoeken zetten we voor de deur van hotel neer. Binnen halen we de rest van de koffers/tassen op. Net als we naar buiten lopen komt de taxi er al aan. De taxi is een oude Cadillac type Brougham Classic van ongeveer 30 jaar oud. Arnjo vindt de auto fantastisch. De achterklep van de auto kan echter niet dicht. In de kofferbak ligt al iets groots wat bedekt is met een blauw zeil (volgens Arnjo ligt er een lijk onder). De taxichauffer pakt de koffers en tassen aan en legt ze in de kofferbak. Alle tassen liggen over de rand heen! Met een grote snelbinder zet hij de achterklep vast. Hopelijk verliezen we niets onderweg. Als we al een minuut of tien onderweg zijn vraag ik mij opeens af of de laptop wel in de kofferbak ligt. Ik had niet gezien dat die man ‘m er ook bij gelegd had. De taxi stopt langs de kant van de weg en met drie man gaan we de inhoud van de kofferbak inspecteren. GEEN laptap en GEEN zwemtas. Die zwemspullen zijn nog tot daar aan toe maar die laptop! Arnjo voegt weer wat nieuwe woorden toe aan zijn vocabulair. We rijden weer terug naar het hotel en daar staan de laptop en de tas precies waar wij ze hadden achtergelaten. Een pak van ons hart. Snel weer op weg. Om 15.15 uur komen we aan in Freeport. Al met al zijn we dus drie kwartier aan het rijden geweest. Gelukkig maakt de taxichauffeur een schappelijke prijs.

We checken weer in bij de cruisemaatschappij. Om 17.30 uur vertrekken we weer. Het is half niet zo druk als op de heenweg. Tegen een uur of 18.00 uur gaan we naar het buffet. Het buffet is weer heel lekker en genoeg variatie. Veronique schept drie keer een bord vol met haar lievelingseten: pasta. Tegen een uur negen gaan we voor op het dek staan. Er is verder niemand. Heel in de verte zien we vaag de eerste lichten van Miami. Boven de stad zien we onweer. Een mooi gezicht. Om 22.30 uur legt de boot aan. Het laatste stuk varen we nog langs Star Island. Nu kunnen we de woningen van de voorkant nog even zien. Ongelofelijk wat een optrekjes. Om 23.45 uur zijn uitgecheckt door de paspoortcontrole heen. Deze keer moesten we lang wachten. We hadden met Jorge (de eigenaar van de Bridge of Codova B&B) afgesproken dat wij hem zouden bellen als we weer op de wal zouden staan. We bellen hem wakker...... of we een taxi willen nemen....snurk....Ook goed. Half één zijn we weer thuis. We drinken nog wat, we praten nog wat en om 1.45 uur gaan we slapen. Ons ‘Bahamas-avontuur' zit er weer op. Helaas.